Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

And one, and two, and one two three.....Μουσική Το Lobby music shop ακούει, διαλέγει και σας προτείνει:

PINK MARTINI – SPLENDOR IN THE GRASS

Μετά από τρεις δίσκους, οι 12μελεις Pink Martini από την Αμερική, επιστρεψαν με έναν νέο από τη δική τους εταιρία, την Heinz Records, που επεκτείνεται σε διάφορα μουσικά είδη ... Πολλά κρουστά, 5 μόνιμα και 2 έκτακτα, κόνγκας, τύμπανα και τουμπελέκια, βιμπράφωνο, ντέφι και μαράκες. Δυο πνευστά [τρομπόνι, τρομπέτα και δεύτερη τρομπέτα], ένα πιάνο. Και στη μέση μια καλλονή η China Forbes να τραγουδάει και να χτυπά τσαχπίνικα το ντέφι της. Από τζαζ, μπλουζ και λάτιν, μέχρι σόουλ, φοξ τροτ, ταγκό,σάμπα, ρούμπα, ως και Bolero. French, Spanish, Italian and English. Special guests : The Dandy Warhols’ Courtney Taylor-Taylor, 90 year old Mexican singer Chavela Vargas, and ‘Sesame Street’ actor Emilio Delgado.
Γιατί υπάρχει αυτή η τόσο διευρυμένη παλέτα στη μουσική σας; Η μουσική των Pink Martini αντιπροσωπεύει μια άλλη, πιο αληθινή Aμερική. «Είμαστε μια πολυεθνική ορχήστρα. Ο καθένας προέρχεται απο διαφορετική χώρα, Βραζιλία, Αφρική, Κίνα. Μιλάμε διαφορετικές γλώσσες, ισπανικά, ιταλικά. Εχουμε διαφορετικές μουσικές επιρροές και παιδεία, από κλασική μουσική μέχρι τζαζ και ροκ. Είμαστε μια πολυπολιτισμική κοινότητα και επιθυμούμε να δείξουμε ότι οι ΗΠΑ είναι ακριβώς αυτό. Μια χώρα που ιδρύθηκε πάνω στο σεβασμό κάθε κουλτούρας που ενσωμάτωσε. Γι' αυτό και επιμένω ότι είμαστε οι μουσικοί πρεσβευτές της άλλης Αμερικής. Αυτής που δεν φαίνεται, καθώς σε παγκόσμιο επιπεδο κυριαρχεί ο πρόεδρός μας, ο Μπους και η καταστροφική του πολιτική απομόνωσης». Τόμας Λοντερντέιλ, πιανίστας και συνθέτης. «Φυσικά, γνωρίζουμε ότι οι καιροί είναι σκοτεινοί, γι' αυτό ακριβώς προσφέρουμε αισιόδοξη μουσική, για να χορεύει το κοινό και να την απολαμβάνει. Ενα αντίδοτο στη γενική κατήφεια». Οι Pink Martini φτιάχθηκαν το '94 στο Πόρτλαντ, «για να μαζέψουμε χρήματα για πολιτικούς λόγους, να βοηθήσουμε ουσιαστικά την τοπική αυτοδιοίκηση ή να συγκεντρώσουμε χρήματα για τον καθαρισμό του ποταμού Ορεγκον». «Προσωπικά λατρεύω τη Σεζάρια Εβόρα και ακούω πολλή μουσική από τη Βραζιλία.

Παρεπιπτόντως......

Το τραγικό τέλος της Νάταλι Γουντ ήταν απλά η κορύφωση της περιπετειώδους σχέσης της με τη θάλασσα. Στα γυρίσματα του «Splendor In The Grass» (τίτλος δανεισμένος από στίχο του William Wordsworth), ο Ελία Καζάν αντιλήφθηκε τον φόβο της. Λίγο πριν από το γύρισμα μίας σκηνής στη θάλασσα, η Γουντ εξομολογήθηκε στον σκηνοθέτη ότι είχε φοβία με το νερό και ειδικά το «μαύρο νερό και να είμαι αβοήθητη μέσα σε αυτό». Ο Καζάν, ειδικευμένος στη μέθοδο του Στανισλάβσκι, αντιλήφθηκε πόσο ιδανικό θα ήταν αυτό για τον ρόλο της Γουντ. Η Γουντ του ζήτησε αν θα μπορούσε να γυριστεί η σκηνή σε μία μικρή δεξαμενή μέσα στο στούντιο, αλλά ο Καζάν αρνήθηκε. Τελικά η σκηνή γυρίστηκε και γυρίστηκε καλά.

Tο σύστημα Στανισλάβσκι

Ο Στανισλάβσκι όντας ηθοποιός και μετά από μία εμπνευσμένη ερμηνεία κάποιου ρόλου, ξεκίνησε να ψάχνει πως ένας ηθοποιός θα μπορούσε να έχει μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και διαπίστωσε ότι η πηγή αυτή βρίσκεται μέσα μας, μέσα σε κάθε ηθοποιό, μέσα σε κάθε άνθρωπο. Προτείνει την αυτογνωσία.
Για να μπορέσουμε να χειριστούμε την προσωπικότητα χρειαζόμαστε εργαλεία όπως η Προσοχή, η Συγκέντρωση, η Μνήμη και η Φαντασία. Για να μπορέσει ο ηθοποιός να ερμηνεύσει το ρόλο, πρέπει να μπει μέσα στην ψυχολογία του χαρακτήρα και να τον φανταστεί με κάθε λεπτομέρεια. «Ο ηθοποιός πρέπει να προσαρμόζει τον εαυτό του στο ρόλο και όχι τον ρόλο στον εαυτό του»

ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ - SPLENDOR IN THE GRASS

Συνδυάζει αρμονικά το κλίμα της εποχής στο τέλος της δεκαετίας του '20 με κλεφτές ματιές και στο κραχ του '29 που άλλαξε την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων. Γενικότερα η ψυχοσύνθεση των νέων ανθρώπων είναι το κλειδί της ταινίας. Στο Kάνσας της δεκαετίας του '20, παραμονές του μεγάλου οικονομικού κραχ, ο Mπαντ και η Nτίνι είναι τρελά ερωτευμένοι αλλά η σχέση τους δεν μπορεί να ολοκληρωθεί γιατί τα αυστηρά ήθη της εποχής το απαγορεύουν. H καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, το ερωτικό πάθος και οι ταξικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ τους, θα οδηγήσουν τελικά το ζευγάρι στο χωρισμό και την κοπέλα στα πρόθυρα της τρέλας...

Και επίσης.....

Mεγάλη η σημασία που δίνει στη συλλογικότητα ο Άγγλος ρομαντικός ποιητής William Wordsworth του 18ου και 19ου αιώνα, όταν τονίζει ότι «o δρόμος για τη συλλογικότητα δεν περνάει από την επανένταξη του ατόμου σε μία κοινωνία άλλων, αλλά από έναν επαναπροσδιορισμό του ίδιου του ανθρώπινου υποκειμένου.»

"Splendour in the Grass"

What though the radiance
which was once so bright
Be now for ever taken from my sight,
Though nothing can bring back the hour
Of splendour in the grass,
of glory in the flower,
We will grieve not, rather find
Strength in what remains behind;
In the primal sympathy
Which having been must ever be;
In the soothing thoughts that spring
Out of human suffering;
In the faith that looks through death,
In years that bring the philosophic mind.

Δεν υπάρχουν σχόλια: