Και μείναμε εμείς με το "La vita e' bella" στα χείλη και το μυαλό μας να χορεύει σε καθένα κι όλους μαζί τους ρυθμούς του Κωστή Μαραβέγια: λίγο ska, λίγο swing, λίγη tarantella, λίγο klezmer, λίγο rock, λίγο gypsy, ακόμα και λίγο χασάπικο για να μην ξεχνιόμαστε. Όλα αυτά που μας πότισαν εχθές το βράδυ οι Ilegal, στην Θαλασσογραφία της Καβάλας, χαρίζοντας μας μια από τις πιο διασκεδαστικές βραδιές που ζήσαμε εδώ και πολλούς μήνες. Ακούραστα, όλα τα μέλη της μπάντας τραγούδησαν, έπαιξαν μουσική, σολάροντας μάλιστα με μαεστρία σε κάθε αφορμή, χόρεψαν τρελά χωρίς ποτέ να φτάσει η τελική πτώση, και μας παρέσυραν σε ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο και σε κάθε εποχή, αποδεικνύοντας περίτρανα, γι'ακόμα μια φορά, ότι η μουσική έχει δεσμούς ανάμεσα στα έθνη, κι όταν δεν έχει, γεννάει με τρόπο μαγικό , αρκεί να βρεθούν οι δρυίδες που θα αναμείξουνε σωστά τα μυστικά συστατικά της συνταγής.
2 σχόλια:
...έτσι κι εγώ.
Βρέθηκα μεταξύ λίγων και εντελώς αταίριαστων (στην πλειοψηφία τους)ανθρώπων με τέτοιου είδoυς μουσική "υφή" στην Θαλασσογραφία την Πέμπτη. Οι θαμώνες σχεδόν δεν άκουγαν. Σχεδόν δεν καταλάβαιναν. Και ναι. Λυπάμαι και για τους εκάστοτε Maraveyas Ilegal αλλά και για τον κόσμο που βρίσκεται σε λάθος μέρη τη λάθος στιγμή. Να 'ναι καλά κάποιοι από Θεσσαλονίκη (όπως με πληροφόρησε ο Κωστής Μαραβέγιας) που ήταν μπροστά και καταλάβαινε κανείς πως κάτι γίνεται πέραν αυτών που λάμβαναν χώρα στη σκηνή και στα ηχεία (παρεμπίπτοντος, ο ήχος του χώρου δεν είναι καθόλου καλός).
Αυτά για την Πέμπτη.
Χαίρομαι που την Παρασκευή τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα και που περάσατε καλά. Πραγματικά!
Καλή συνέχεια στην τόσο χρήσιμη εκπομπή σας. Εμείς είμαστε εδώ και ακούμε.
Χαιρετισμούς,
Κουκου-Βάγια (Βάγια Παπαποστόλου), στιχουργός του ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΘΕΙΣ από τον δίσκο Maraveyas Ilegal.
Κουκου-Βάγια γειά,
Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω και που άκθρωποι σαν κι εσένα παρακολουθούν την εκπομπή και το blog μας. Σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Δυστυχώς έχω βρεθεί κι εγώ πολλές φορές σε live, παραστάσεις ακόμα και εκδηλώσεις λόγου, όπου κάποιοι από το κοινό δεν έχουν λόγο να βρίσκονται εκεί και διερωτόμαι κάθε φορά ποιός ή τι τους έφερε και γιατί. Ίσως και η Παρασκευή να ήταν μία από αυτές τις φορές κι εγώ να ήμουν τόσο ευδιάθετη και συνεπαρμένη από το ρυθμό που να το απέβαλα από την αντίληψη μου. Γιατί πραγματικά, παρόλα τα προβλήματα στον ήχο που θα έπρεπε καποια στιγμή να διορθωθούν αν πρόκειται ο χώρος να φιλοξενεί σοβαρά live - δεν καταλαβαίναμε κάποιες στιγμές σε τι γλώσσα τραγουδούσε ο Κωστής - το απολαύσαμε όλοι νομίζω.
Δημοσίευση σχολίου